“ ပန္းသီးတစ္လံုးရဲ႕ ရာဇ၀င္ ”
ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲမွာ တစ္ပင္တည္းေပါက္ေနတဲ့ ပန္းသီးပင္ႀကီးကေန ..
တစ္လံုးတည္းသီးေနတဲ့ .. ပန္းသီးတစ္လံုး .. ေလမတိုက္ပဲ ေၾကြက်လိုက္တယ္
ပန္းသီးေၾကြသြားတာကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ေတာ့ .. ေျပးေကာက္တာေပါ့
ကၽြန္ေတာ္လဲ ပန္းသီးကို ေကာက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ...
“ေဟ့ .. ဘာလုပ္တာလဲ .. အဲဒါ ငါ့ပန္းသီး မယူနဲ႕ ” ပန္းသီးပင္ႀကီးေနာက္ကေန အသံတစ္ခုထြက္လာတယ္
လူေတာ့မျမင္ရဘူး ..
ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ..
“အပင္ကေန ေၾကြက်လာတာေလ .. ဘယ္လိုလုပ္ နင့္ပန္းသီးျဖစ္မွာလဲ ”
“ဒီပန္းသီးေၾကြက်မယ့္အခ်ိန္ကို ငါေစာင့္ေနတာၾကာၿပီ .. မေၾကြက်ေသးလို႕စိတ္ညစ္ေနတာ ..
အခု ေၾကြက်လာေတာ့ ဒီပန္းသီးက ငါ့ပန္းသီးေပါ့ ” ဆိုၿပီး အပင္ေနာက္ကေန .. ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ထြက္လာတယ္
ဟင္ ဘယ္လုိႀကီးလဲ .. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပန္းသီးက ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲမွာေလ .. ဒီလိုေတာ့ ဘယ္ရမလဲ
“ ဟုတ္လား .. ေနဦး ပန္းသီးမွာ နင့္နာမည္ပါလားမသိဘူး ငါၾကည့္လိုက္ဦးမယ္ ” လို႕ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္
“ ပန္းသီးမွာေတာ့ နာမည္ပါမလားဟဲ့ .. မရဘူး .. ဒီပန္းသီးကို စားခ်င္လြန္းလို႕ ေန႕တိုင္း အပင္ေအာက္မွာ
လာၿပီး ေစာင့္ေနရတာ .. ေပး အခုေပး .. ငါ့ပန္းသီးျပန္ေပး ” ေတာ္ေတာ္စြာတဲ့ ေကာင္မေလးဗ် ..
“ ဟာ .. နင္ဒီေလာက္ေတာင္စားခ်င္ေနရင္ မေန႕ကတည္းက ဒီပန္းသီးကို ခူးၿပီး စားလိုက္ေတာ့ေပါ့ .. ခုမွလာၿပီး သူ႕ဟာလုပ္ေနတယ္ ” ..
“ မခူးရက္လို႕ေပါ့ဟဲ့ ..ပန္းသီးပင္ႀကီးမွာ ဒီတစ္သီးပဲရွိတာ .. သူ႕အလွက ဒီအသီးေလးေၾကာင့္ ပိုၿပီးျပည့္စံုေနတာ ..
အဲဒါေၾကာင့္ မခူးရက္လုိ႕ ေၾကြအက်ကို ေစာင့္ေနတာ ” .. ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူၿပီး ေကာင္မေလး ကၽြန္ေတာ့္ကို ရန္ေတြ႕ပါတယ္“ ဘာလို႕ေပးရမွာလဲ .. ဦးတဲ့သူ ယူေၾကးပဲ .. ေပးဘူး .. နင္စားခ်င္ရင္ ေနာက္တစ္လံုးသီးတဲ့အထိေစာင့္ေပါ့ ” လို႕ေျပာၿပီး ..ကၽြန္ေတာ္ ထြက္လာလိုက္တယ္ ..
“ ေနဦး ” ေကာင္မေလးက ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္ “ အဲဒီပန္းသီး ငါ့ကိုျပန္ေရာင္း .. ဘယ္ေလာက္နဲ႕ေရာင္းမလဲ ” .. ေျပာပံုက အေပၚစီးကေန .. ဒါမ်ဳိးေတာ့ ဘယ္ရမလဲ
“ ငါေရာင္းမယ့္ေစ်းနဲ႕ နင္မ၀ယ္ႏိုင္ပါဘူး ” ..
“ ေျပာစမ္းပါ .. နင္ဘယ္ေလာက္လိုခ်င္လို႕လဲ .. ” ေကာင္မေလး ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးေနတဲ့ပံုပဲ
“ ငါက ပိုက္ဆံနဲ႕ေရာင္းခ်င္တာမဟုတ္ဘူး .. ဒီလိုလုပ္ တကယ္လို႕ နင္ ငါေမးတဲ့ေမးခြန္း(၃)ခုကို ေျဖႏိုင္ခဲ့ရင္ ..
ဒီပန္းသီး နင့္ကိုေပးလိုက္မယ္ .. ” အမွန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘာေမးရမွန္းမသိပါဘူး .. သူ႕ကိုအျမင္ကပ္လို႕ ..
ေျပာမိေျပာရာ ေျပာလိုက္တာပါ “ ဒါဆိုေမး .. ငါ ရေအာင္ေျဖမယ္ ” ေကာင္မေလးက သူ႕ကိုယ္သူ ေတာ္ေတာ္ယံုၾကည္ခ်က္ရွိတဲ့ပံုပဲ
တကယ္တမ္း ေမးရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ .. ကၽြန္ေတာ္ အျမန္စဥ္းစားရတယ္ ..
သူ႕ပံုစံက ဥာဏ္ေကာင္းမယ့္ပံုပဲ .. ယံုၾကည့္ခ်က္လဲရွိတယ္
ကၽြန္ေတာ္ ပထမဆံုး ေမးခြန္းကို ေမးလိုက္တယ္
“ လူ႕တန္ဖိုး ဆိုတာကို နင္ဘယ္လိုနားလည္လဲ .. ” ခပ္တည္တည္နဲ႕ေမးလိုက္တာပဲ
စြာက်ယ္မေလး မေျဖႏိုင္ပါေစနဲ႕ ..
ေကာင္မေလးက ၿပံဳးလိုက္ၿပီး .. “ လူတစ္ေယာက္က ေလာကမွာ တန္ဖိုးရွိေအာင္ ေနထိုင္ရမယ္ ..
အခ်ိန္ကို အက်ဳိးရွိစြာ အသံုးခ်တတ္ရမယ္ ..
ရည္ရြယ္ခ်က္ထားၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ဘ၀ခရီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းတတ္ရမယ္
ကိုယ့္အသိဥာဏ္ကို ေကာင္းစြာ အသံုးခ်တတ္ရမယ္ ..
ဘယ္အရာကိုမဆို မဆံုးျဖတ္ခင္ အမွားအမွန္ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားတတ္ရမယ္
လူ႕ပတ္၀န္းက်င္ကို ထိခိုင္နစ္နာေစတဲ့ လုပ္ရပ္မ်ဳိး မလုပ္မိေအာင္ သတိထားရမယ္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တန္ဖိုးထားမွ .. သူတစ္ပါးကလဲ ကိုယ့္ကိုျပန္ၿပီး တန္ဖိုးထားမွာ ..
ေနာက္ၿပီး ...... ”
“ ေတာ္ေတာ့ .. ရၿပီ .. ဆက္မေျပာနဲ႕ေတာ့ .. ဒီေလာက္ဆို နင့္အေျဖလံုေလာက္ၿပီ ” ကၽြန္ေတာ္တားလိုက္တယ္ “ ဟင္ .. အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္ .. ဆက္ေျပာရဦးမလား ” .. စြာက်ယ္မေလးမဲ့ၿပံဳးၿပံဳးၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္တယ္
ေသဟ ငါကိုယ္က မေမးတတ္တာပါလား .. ခံရခက္လိုက္တာ .. ဒါေပမဲ့ ဘာရမလဲ ခပ္တည္တည္ပဲ “ အဲေလာက္ဆို ငါ့ေမးခြန္းကို နင္ေျဖႏိုင္မွန္း သိတယ္ .. ငါနားၿငီးမခံခ်င္လို႕ .. ရၿပီ ဆက္မေျပာနဲ႕ေတာ့ ”
“ ဟြန္း ” ဆိုၿပီး ေကာင္မေလး ကၽြန္ေတာ့္ကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္တယ္
အားပါး .. ေတာ္ေတာ္လွတဲ့ မ်က္ေစာင္းေလးလို႕ .. ကၽြန္ေတာ္ အသိမွတ္ျပဳလိုက္တယ္
“ ကဲ .. ဒါဆိုလဲ ဒုတိယေမးခြန္း ျမန္ျမန္ေမး .. ” စိတ္မရွည္တဲ့ ေလသံနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာတယ္
ကၽြန္ေတာ္ ဘာေမးရမလဲ .. အျမန္စဥ္းစားရျပန္ေရာ .. သိၿပီ .. ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့
“ ငါေျပာတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကို နင္ကဗ်ာ စပ္ျပရမယ္ .. နင့္ကဗ်ာကို ငါသေဘာက်ရင္ ဒုတိယေမးခြန္း နင္ေအာင္တယ္ ”
ဒီေကာင္မေလးပံုက ကဗ်ာေတြဘာေတြ ခံစားတတ္မယ့္ပံုမေပၚလို႕ တမင္ေမးလိုက္တာ .. ပိုင္တယ္မလား
“ ေျပာ .. နင့္ေခါင္းစဥ္ကို .. ငါ ရေအာင္ ကဗ်ာစပ္ျပမယ္ ” .. ေကာင္မေလးက ခုနက မ်က္ေစာင္းေလးနဲ႕ပဲ ေျပာလိုက္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္ၿပီ .. “ အလြမ္း ” .. ကဲ စပ္ေပေတာ့ .. စြာက်ယ္မေလးေရ ..
စြာက်ယ္မေလးက ခဏေလာက္ စဥ္းစားလိုက္တယ္ .. ၿပီးေတာ့ တစ္လံုးျခင္း ပီပီသသနဲ႕ “ အလြမ္း ” ကိုကဗ်ာစပ္တယ္
“ အလြမ္း ”
ဆြံ႕အေနတဲ့ အသံေတြနဲ႕အတူ ..
သံစဥ္မဲ့ ဂီတ တစ္ခုကို ငါထုစစ္ေနတယ္
အလင္းေရာက္လာတာနဲ႕ ..
အေမွာင္က ငါနဲ႕အတူ ထြက္ေျပးခဲ့တယ္
ပိုင္ရွင္မဲ့ တမ္းတမႈေတြကို ေစ်းႀကီးေပးၿပီး
ငါလိုက္၀ယ္ေနေပမယ့္ ..
စီးဆင္းလာတဲ့ ငါ့မ်က္ရည္ကိုေတာ့ ..
၀ယ္သူမရွိ .. ၾကင္သူမသိ
ဘယ္အရာမွ မတည္ၿမဲဘူးဆိုေပမယ့္
ရင္ဘတ္ထဲမွာ သံမႈိစြဲေနတဲ့ ခံစားမႈကို
ငါ ဘယ္လို ေခါင္းစဥ္ တပ္မလဲ .........
စြာက်ယ္မေလးက ဆက္မေျပာပဲ ခဏၿငိမ္သြားတယ္ .. ကၽြန္ေတာ္ မေနႏိုင္လို႕ လႊတ္ကနဲ ေမးလိုက္မိတယ္
“ ဘယ္လိုေခါင္းစဥ္တပ္မလဲ .. ဆက္ေျပာေလ ”
စြာက်ယ္မေလးက ဒုတိယအႀကိမ္ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီး .. “ ဘယ္လိုေခါင္းစဥ္တပ္ရမွာလဲ .... အလြမ္း ေပါ့ ”
သြားၿပီ .. ဒီတစ္ခါလဲ သူေျဖႏိုင္သြားၿပီ .. ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေျဖႏိုင္လဲဆိုရင္ .. သူ႕ကဗ်ာေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ ..
ကၽြန္ေတာ္ေရးရင္ေတာင္ အဲေလာက္ ေကာင္းမယ္ မထင္ဘူး .. ေတာ္လိုက္တဲ့ စြာက်ယ္မေလး ..
ဒါေပမဲ့ ေအးေဆးပါ .. ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းတစ္ခု က်န္ေသးတယ္ .. ဟုတ္တယ္မလား ..
“ ဟိတ္ .. ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ .. ငါစပ္လိုက္တဲ့ ကဗ်ာကို နင္သေဘာက်သြားၿပီမလား ..
မလိမ္နဲ႕ .. နင့္မ်က္ႏွာႀကီးမွာ သေဘာက်ေနတဲ့ပံု ေပၚေနတယ္ ” .. လည္လိုက္တဲ့ စြာက်ယ္မေလး
ေအးေလ .. ငါကလဲ သူ႕ကဗ်ာကို သေဘာက်ေနမိတာကိုး .. ရွိေစေတာ့ “ နင့္ကဗ်ာက မဆိုးပါဘူး လက္ခံလို႕ရပါတယ္ .. ေအးပါ နင္ ဒုတိယေမးခြန္းကိုလဲ ေျဖႏိုင္တယ္လို႕ ယူဆပါတယ္ ”အဲလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေျပာရေတာ့တာေပါ့ ..
ပန္းသီးေလးကေတာ့ .. သူ႕ဘက္ကို သြားခ်င္ေနတဲ့ပံုပဲ ..
မသြားပါနဲ႕ ပန္းသီးေလးရယ္ .. ငါလဲ နင့္ကိုခ်စ္ပါတယ္
“ ေဟ့ .. တတိယေမးခြန္းကို ေမးေတာ့ေလ .. ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလဲ ..
ဘာလဲ အရႈံးေပးခ်င္ေနၿပီလား ဟဲဟဲ ...”
ေအာင္မာ ေျပာေနလိုက္ပံုမ်ား .. အျမင္ကပ္စရာေလး အဲ .. သူ႕ပံုစံက အျမင္ကပ္စရာေကာင္းေလေလ .. ခ်စ္စရာေကာင္းေလေလ ျဖစ္ေနသလိုပဲ
ဟာ .. ငါ ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ .. ေတြ႕မယ္ ငါ့ရဲ႕ တတိယ ေမးခြန္းကို နင္မေျဖႏုိင္မွာေသခ်ာတယ္
ကၽြန္ေတာ္ ခဏစဥ္းစားၿပီး ေမးလိုက္တယ္ .. “ ငါရဲ႕ တတိယေျမာက္ေမးခြန္းက .. နင္ ေသၿပီးသြားရင္ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ ”
ဟီးဟီး .. ပိုင္တယ္မလား .. ဘယ္သူမွ ကိုယ္ေသၿပီးရင္ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲဆိုတာကို သိမွာမဟုတ္ဘူး
ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ေသၿပီးမွ သိမွာ မလို႕ေလ .. ဟုတ္တယ္မလား
“ ဟယ္ .. ၾကည့္စမ္း .. ငါက ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းက အရမ္းခက္မယ္ထင္ေနတာ နင္ေမးတာ လြယ္လြန္းေနတယ္ .. ”
အမ္ ..ဘယ္လိုလဲ .. ကၽြန္ေတာ္ေမးတာ မလြယ္ပါဘူး .. ဟုတ္တယ္မလား .. ေသၿပီးရင္ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာကို ..
ဘယ္သူက ႀကိဳသိလို႕လဲ .. သူလဲ မသိႏုိင္ဘူးေလ .. ဒီေတာ့ သူမေျဖႏုိင္ဘူးေပါ့ .. ဒါေပမဲ့ သူက လြယ္လန္းေနတယ္တဲ့
“ ဘာ ! . .လြယ္လြန္းတယ္ ဟုတ္လား .. ဘယ္သူမွ ေသၿပီးရင္ ဘာဆက္ျဖစ္မယ္ဆိုတာ ႀကိဳမသိဘူး .. အဲဒီေမးခြန္းအေျဖကို နင္ေျဖႏုိင္ဖို႕က ေသဖို႕ပဲရွိတယ္ေလ .. အဲဒါမွ ေျဖႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူးလား ”
စြာက်ယ္မေလး ဒီတစ္ခါေတာ့ မ်က္ေစာင္းမထိုးေတာ့ဘူး .. အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ရယ္ေတာ့တာပဲ .. “ ဟဲ့ .. နင္ေမးတဲ့ ေမးခြန္းကိုလဲ ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစားဦး .. ငါ ေသၿပီးရင္ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ လို႕ နင္ေမးလိုက္တာေလ ”
ဟုတ္တယ္ေလ .. ကၽြန္ေတာ္ အဲလိုေမးလိုက္တာ .. ဘာျဖစ္လဲ
“ ငါေသၿပီးသြားရင္ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းရဲ႕အေျဖကို နင္ေကာသိလို႕လား .. နင္လဲ ငါနဲ႕အတူေသမွပဲ သိမွာ မဟုတ္ဘူးလား နင့္မွာ အေျဖမရွိတဲ့ ေမးခြန္းကို နင္ေမးတဲ့အတြက္ .. ငါကလဲ ႀကိဳက္သလို ေျဖလို႕ရတယ္ .. ဘာပဲေျဖေျဖ အမွန္ပဲေပါ့ ”
ဟာ .. ကၽြန္ေတာ့္ေမးခြန္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ထိၿပီ .. ဟုတ္သားပဲ .. ေတာက္ ! .. ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ညံ့တဲ့အေကာင္ပဲ ..
အႏိုင္လိုခ်င္စိတ္ေတြ အရမ္းမ်ားၿပီး ေမးမိေမးရာ ေမးလိုက္မိတာကိုက ကၽြန္ေတာ္ မွားတာ ..
ဟုတ္တယ္ .. သူေျဖလိုက္တာကို မွန္ မမွန္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုစဥ္းစားလို႕ရမွာလဲ ..သူဘယ္လိုေျဖေျဖ ကၽြန္ေတာ္ မွားတယ္ မွန္တယ္
ေျပာလို႕မွ မရပဲ .. ကၽြန္ေတာ့္ေမးခြန္းကို သူေျဖႏုိင္တယ္ဆိုကတည္းက သူေအာင္သြားတာပဲေလ
“ ေဟ့ .. စကားျပန္ေျပာဦးေလ .. ဘာလို႕တိတ္သြားတာလဲ .. ဒီမယ္ ငါေသၿပီးသြားရင္ ဘာျဖစ္သြားမလဲဆိုေတာ့ ....... ” ကၽြန္ေတာ္ ၾကားျဖတ္ ေမးမိလိုက္တယ္ .. “ ဘာဆက္ျဖစ္သြားမွာလဲဟင္ ”
“ ဘာျဖစ္ရမွာလဲ .. နင့္ကို လာေျခာက္မဲ့ သရဲမေခ်ာေခ်ာေလး ျဖစ္သြားမွာေပါ့ .. ဟဲ ဟဲ.. ဘယ္လိုလဲ ငါေျဖတာ မွန္တယ္မလား ”
သြားၿပီ .. ေသဟ ေသဟ .. မမွန္ဘူးေျပာလို႕မရသလို .. မွန္တယ္လို႕လဲ ေျပာမရျပန္ဘူး ..
ကၽြန္ေတာ္မွ မသိတာ ..
“ မွန္တယ္မလား . .ေသခ်ာပါတယ္ မွန္သြားပါၿပီ .. နင့္ေမးခြန္း(၃)ခုစလံုး ငါေအာင္ျမင္စြာ ေျဖႏုိင္သြားၿပီေနာ္ .. ေပးေတာ့ ပန္းသီး ”
ပန္းသီးေလးေရ .. ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ .. ငါလဲ မင္းကိုမေပးခ်င္ပါဘူးကြာ ..
ဒါေပမဲ့ ပိုင္ရွင္က သူျဖစ္ေနၿပီ .. ငါေပးရေတာ့မယ္
ကၽြန္ေတာ္ ပန္းသီးေလးကိ ုသူ႕ကိုေပးလိုက္ပါတယ္ ..
“ ဟုတ္တယ္ .. ငါ့ေမးခြန္း(၃)ခုကို နင္ေျဖႏုိင္တဲ့အတြက္ ဒီပန္းသီးကို နင္ပိုင္သြားၿပီ .. ေရာ့ ”
သူက ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေပးတဲ့ ပန္းသီးေလးကို ယူလိုက္တယ္ .. သူ႕အၿပံဳးက ေအာင္ျမင္လို႕ၿပံဳးတဲ့ အၿပံဳးေလး
ကၽြန္ေတာ္ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ .. ဘာမွလုပ္လို႕မရေတာ့ဘူး .. ပန္းသီးလဲ ပါသြားၿပီ .. လွည့္ျပန္ဖို႕ပဲရွိေတာ့တယ္
ဒီေတာ့ ဘာမွေျပာမေနေတာ့ပဲ .. ကၽြန္ေတာ္ ထြက္လာခဲ့တယ္
“ ဟိတ္ .. ေနဦး ”
ကၽြန္ေတာ္ လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္
စြာက်ယ္မေလးက ကၽြန္ေတာ့္ဆီ တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းလာတယ္ .. ၿပီးေတာ့ သူ႕လက္ထဲက ပန္းသီးကို ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ထိုးေပးတယ္
“ ေရာ့ .. တစ္ကိုက္ကိုက္ ..” ကၽြန္ေတာ္ အံ့ၾသသြားတယ္ .. သူ႕ပန္းသီးကို တစ္ကိုက္ကိုက္စားဖို႕ ေျပာေနတာကိုး
“ ငါ မစားေတာ့ပါဘူး .. ဘာလဲ ငါ့ကို ႏွင့္သိမ့္တဲ့ သေဘာနဲ႕ ေကၽြးတာလား ” သူ႕ကိုျပန္ေမးလိုက္တယ္
“ မဟုတ္ဘူး .. စားေစခ်င္လို႕ေကၽြးတာပါ .. ေရာ့ တစ္ကိုက္ ကိုက္လိုက္ ” ..
သူ႕အၾကည့္ေလးက တကယ္ ေစတနာပါတဲ့ အၾကည့္ေလးပါ ..
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ကိုက္ ကိုက္လိုက္ပါတယ္ .. ၿပီးေတာ့ သူ႕ကိုၿပံဳးျပလိုက္တယ္ .. သူလဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္ၿပံဳးျပတယ္
ဒီတစ္ခါ စြာက်ယ္မေလးရဲ႕ အၿပံဳးေလးက ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ အလည္တည့္တည့္ကို တံခါးမေခါက္ပဲ တန္း၀င္သြားေတာ့တာပဲ ..
ေကာင္မေလးက ေမးတယ္ .. “ နင့္နာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ ” ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္ “ ငါ့နာမည္က အာဒံ ”
“ နင့္နာမည္ေကာ ဘယ္လိုေခၚလဲ ” .. ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေမးလိုက္တယ္
“ ငါ့နာမည္က ဧ၀ ” လို႕ေျပာၿပီး ေကာင္မေလး ပန္းသီးေလးကို တစ္ကိုက္ ကိုက္ကာ .. လွည့္ထြက္သြားတယ္
ေသခ်ာပါတယ္ .. ကၽြန္ေတာ္နဲ႕သူ .. ဒီပန္းသီးပင္ႀကီးေအာက္မွာ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ဆံုၾကဦးမွာပါ ..
ပန္းသီးပင္ႀကီးကေတာ့ .. ကၽြန္ေတာ္ မၾကားေအာင္ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္တယ္ ..
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားလိုက္တယ္ဗ် ...
“ ငါ့ပန္းသီးေၾကာင့္ .. ငါ့ပန္းသီးေၾကာင့္ ” တဲ့ .........
မင္းယုမာန္ ( 8.9.2011 / 1:40 am )
0 comments:
Post a Comment